Мәтінде қандай да бір қателіктер байқасаңыздар
хабарласуыңызды өтінеміз: kzkuran.kz

Аса қамқор, ерекше мейірімді Алланың атымен бастаймын.

Сап-сап тұрушы (періштелерге) серт, (1)

Айдаған сайын айдаушы (періштелерге) серт, (2)

Үгіт оқушы (періштелерге) серт. (3)

Тәңірлерің біреу. (4)

Көктер мен жердің әрі араларындағылардың және шығыс жақтардың Раббы. (5)

Рас дүние көгін жұлдыздармен безедік. (6)

Бүкіл шектен шыққан шайтаннан қорғадық. (7)

Олар, жоғарғы әлемді тыңдай алмайды. Олар, әр тараптан атылады. (8)

Қуылған түрде олар үшін ұдайы азап бар. (9)

Алайда әлде біреу бір сөз ұрлайтын болса, оны өткір бір жалын қуалайды. (10)

Енді олардан сұра: “Оларды жарату қиын ба? Басқа жаратқандарымыз қиын ба? Шын мәнінде оларды (адам баласын) бір жабысқақ балшықтан жараттық. (11)

(Мұхаммед Ғ.С.) Әрине (бұл жаратылысқа) таңырқадың, олар мазақтайды. (12)

Қашан оларға ескертілсе де олар ескермейді. (13)

Бір мұғжиза көрсе, олар тәлкек қылады. (14)

“Бұл мүлде ашық жады” деседі. (15)

“Біз өліп топырақ және сүйектер болған кезде, рас тірілтілеміз бе?” (16)

“Әуелгі аталарымыз да ма?”,- дер. (17)

“Әрине сендер қор боп тірілесіңдер” де. (18)

Шын мәнінде ол бір үрейлі дауыс. Сонда олар қарап қалады. (19)

“Әттеген-ай! Бұл есеп күні екен ғой!”,- деседі. (20)

“Бұл сендер жасынға шығарған билік күні!” (21)

“Жинаңдар! Ол залымдарды да, сыбайластарын да олардың табынғандарын да.” (22)

“Алладан өзге. Оларға тозақтың жолын көрсетіңдер;” (23)

“Оларды тоқтатыңдар. Өйткені олар сұраққа тартылады” (делінеді). (24)

Оларға: “Бір-бірлеріңе неге болыспайсыңдар?”,- (делінеді). (25)

Әрине бүгін олар еріксіз бой ұсынғандар. (26)

Олар бір-біріне қарсы сұрақ қойысады. (27)

(Олар бастықтарына): “Сендер бізге оң жақтан келуші едіңдер” дейді. (28)

Олар: “Олай емес, өздерің сенбеуші едіңдер” дейді. (29)

“Өйткені, сендерге бір өктемдігіміз жоқ еді. Әрине өздерің азғын ел едіңдер.” (30)

“Раббымыздың бізге деген сөзі шынға шықты. Біз расында дәмін татамыз.” (31)

“Сонда сендерді аздырған едік. Рас өзіміз де азғын едік.” (32)

Ал рас сол күні, олар азапқа ортақ болады. (33)

Сөз жоқ, күнәкарларға солайша істейміз. (34)

Расында оларға: “Алладан басқа ешбір тәңір жоқ” делінген кезде, менменсіген еді. (35)

Олар: “Жынды бір ақын үшін рас тәңірлерімізді тастайық па”,- десті. (36)

Әрине ол, шындықты әкелген әрі елшілерді мойындаған еді. (37)

Сөз жоқ, сендер күйзелтуші азапты татасыңдар. (38)

Сендер істегендеріңнің ғана сазайын тартасыңдар. (39)

Бірақ Алланың ықыласты құлдары бір сәрі. (40)

Міне бұлар үшін белгілі бір несібе бар. (41)

(Түрлі) жемістер де. Олар құрметке бөленеді. (42)

Нығмет бақшаларында, (43)

Дивандардың үстінде ерсілі-қарсылы болады. (44)

Оларға қайнаған көзден кәселер айналдырыла ұсынылады. (45)

Ішушілер үшін аппақ, тәтті. (46)

Ол бас ауыртпайды да әрі мас қылмайды. (47)

Олардың қасында телмірген ботакөздер бар. (48)

Рас олар жарылмаған жұмыртқадай. (49)

Олар қарама-қарсы отырып, сұрасады. (50)

Олардан бір айтушы: “Расында бір ағайыным бар еді” дейді. (51)

(Ол, маған): “Шын-ақ растаушылардансың ба?’,- дейді. (52)

“Өліп, топырақ және сүйек болсақ та жазаландырыламыз ба?” (53)

“Оны көргілерің келе ме?”,- дейді. (54)

Сонда өзі қарап оны тозақтың ортасында көреді де: (55)

“Аллаға ант етемін! Мені де жоқ ете жаздадың” дейді. (56)

“Егер Раббымның игілігі болмаса еді, әрине мен де тозаққа келтірілгендерден болар едім.” (57)

“Біз өлмейміз бе?” (58)

“Алғашқы өліміміз ғана. Біз азапқа да душар болмаймыз.” (59)

Сөз жоқ, бұл (жаннат) ірі қол жетушілік. (60)

Ғамал қылуға тиісті. (61)

Осы қонақ асы жақсы ма? Не заққұм ағашы жақсы ма? (62)

Рас заққұм ағашын залымдарға сұмдық қылдық. (63)

Рас ол, тозақтың түбінде шығатын бір ағаш. (64)

Оның қауашақтары, шайтандардың бастары сияқты. (65)

Сондай-ақ олардан жеп, қарындарын толтырады. (66)

Сосын оларға қайнап тұрған судан сусын беріледі. (67)

Сосын олардың қайтар жерлері әлбетте тозақ болады. (68)

Рас олар, аталарын адасқан түрде тапқан болатын. (69)

Сонда олар, аталарының ізінше жүгіре берді. (70)

Олардан бұрын, алғашқылардың көбі адасқан еді. (71)

Расында олардың ішіне де ескертуші жіберген едік. (72)

Ескертілгендердің соңының не болғанын бір көр! (73)

Бірақ Алланың ықыласты құлдары басқа. (74)

Расында Нұх (Ғ.С.) Бізге жалбарынды. Біз нендей жақсы қабылдаушымыз! (75)

Оны да, семьясын да зор қиыншылықтан құтқардық. (76)

Нұх (Ғ.С.) тың ұрпақтарын қалдырдық. (77)

Оны кейінгілерге дәріптеттік. (78)

Нұх (Ғ.С.) қа бүкіл әлемнен сәлем болсын. (79)

Рас Біз, ізгі іс істеушілерді өстіп сыйлыққа бөлейміз. (80)

Өйткені ол, сенуші құлдарымыздан. (81)

Сосын басқаларын суға батырдық. (82)

Күдіксіз Ыбырайым (Ғ.С.) де Нұх (Ғ.С.) тың даңғыл жолында. (83)

Өйткені, Ыбырайым (Ғ.С.) Раббына, ынталы жүрекпен келген еді. (84)

Сол уақытта әкесіне де, еліне де: “Нелерге табынасыңдар?”,- деді. (85)

“Алладан өзге өтірік тәңірлер қалайсыңдар ма?” (86)

“Әлемнің Раббына байланысты не ойларың бар?” (87)

Сонда Ыбырайым (Ғ.С.) жұлдыз жаққа назар аударып: (88)

“Мен науқаспын” деді. (89)

Сонда ел одан бұрылған бойда кете берді. (90)

(Ыбырайым Ғ.С.) олардың тәңірлерінің жанына оңаша барып: “Жемейсіңдер ме?- деді. (91)

“Неге сөйлемейсіңдер?” (92)

Сонда аңдып барын, оң қолымен ұрды. (93)

Олар, оған жүгірісіп келді. (94)

“(Қолмен) жонып, алғандарыңа шоқынасыңдар ма?”,- деді. (95)

“Алла сендерді де, жасаған нәрселеріңді де жаратты.” (96)

Олар: “Ол үшін бір бина жасап, оны отқа тастап жіберіңдер” десті. (97)

Сонда олар оған бір айлакерлік жасауды ойлады да оларды төмендетіп жібердік. (98)

(Ыбырайым Ғ.С.): “Раббым жаққа кетемін. Ол, маған жол көрсетеді” деді. (99)

“Раббым, маған жақсысынан бір ұл бер!” (100)

Оны өте мүлайым бір ұлмен қуанттық. (101)

Ұлы (Ысмайыл) өзімен бірге жүруге жеткен кезде: “Балақайым! Сені түсімде бауыздағанымды көремін; назар аудар, көзқарасың не?”,- деді. Ол: “Әй әкетайым! Өзіңе не әмір етілсе, оны орында. Алла қаласа, мені сабырлылардан табарсың” деді. (102)

Сөйтіп екеуі де ұнап, әкесі оны маңдайының үстіне жатқызады. (103)

Біз, оған: “Әй Ыбырайым!”,- деп, дыбыстадық. (104)

“Рас түсіңді шынға шығардың. Күдіксіз ізгі іс істегендерді осылайша сынаймыз” (дедік). (105)

Шын мәнінде Бұл бір ашық сынау еді. (106)

Оны ірі бір құрбандыққа ауыстырдық. (107)

Кейінгі нәсілдерде, оған (жақсы даңқ) қалдырдық. (108)

Ыбырайым (Ғ.С) ға сәлем. (109)

Рас, ізгі істер істеушілерді осылайша сыйлыққа бөлейміз. (110)

Өйткені ол, сенген құлдарымыздан еді. (111)

Оны пайғамбарлардың ізгілерінен; Ысхақпен сүйіншіледік. (112)

Өзіне де, Ысхақ (Ғ.С) қа да береке бердік. Сондай-ақ екеуінің ұрпақтарынан жақсы болғандар да өздеріне ашық зұлымдық еткендер де бар. (113)

Расында Мұса, Һарұн (Ғ.С.) ға да игілік бердік. (114)

Екеуін әрі елін зор апаттан құтқардық. (115)

Оларға жәрдем еттік те сонда олар, жеңіске ие болды. (116)

Екеуіне түсінікті кітап бердік. (117)

Екеуіне тура жол көрсеттік. (118)

Екеуіне, кейінгі нәсілдерде (жақсы даңқ) қалдырдық. (119)

Мұса және Һарұн (Ғ.С.) ға сәлем. (120)

Рас ізгі іс істегендерді өстіп сыйлыққа бөлейміз. (121)

Өйткені, екеуі де сенген құлдарымыздан еді. (122)

Әрине Ілияс (Ғ.С.) елшілерімізден еді. (123)

Сол уақытта еліне: “Алладан қорықпайсыңдар ма?”,- деді. (124)

“Ерекше жаратушыны қойып, “Бағыл” атты бұтқа жалбарынасыңдар ма?” (125)

“Алла, сендердің де, бұрынғы аталарыңның да Раббы!” (126)

Сонда елі оны жасынға шығарды. Рас олар, жазаға келтіріледі. (127)

Бірақ Алланың ықыласты құлдары басқа. (128)

Кейінгі нәсілдерге оған (жақсы даңқ) қалдырдық. (129)

“Ілияс (Ғ.С.) қа сәлем.” (130)

Рас Біз, ізгі іс істегендерді осылайша сыйлыққа бөлейміз. (131)

Өйткені, ол сенімді құлдарымыздан еді. (132)

Күдіксіз Лұт (Ғ.С.) елшілерден еді. (133)

Сол уақытта оны да, семьясын да түгел құтқардық. (134)

Бірақ қалғандардың ішіндегі бір кемпірден басқа. (135)

Сосын өзгелерін жоқ еттік. (136)

Әрине таңертең, олардан өтіп жүресіңдер. (137)

Әрі түнде де. Сонда да түсінбейсіңдер ме? (138)

Күдіксіз Юныс (Ғ.С.) елшілерден еді. (139)

Сол уақытта ол, толы кемеге қашқан еді. (140)

Шар салғанда ол, жеңіліске ұшырады. (141)

Сонда оны балық жұтты. Ол, айыпталған еді. (142)

Егер ол, Алланы рас дәріптеушілерден болмаса еді, (143)

Әрине қайта тірілетін күнге дейін балықтың қарнында қалған болар еді. (144)

Сонда оны қырға шығарып, тастадық. Ол науқас еді. (145)

Оның үстіне жапырақты бір ағаш өсірдік. (146)

Оны жүз мың не тағы артығырақ елге жіберген едік. (147)

Сонда олар иман келтірді де бір мерзімге дейін пайдаландырдық. (148)

Енді олардан сұра: “Қыздар Раббыларынікі де, ұлдар олардікі ме? (149)

Немесе періштелерді ұрғашы жаратқанымызға олар куә ме? (150)

Сақ болыңдар! Олар жалғандарын айта береді. (151)

“Алланың баласы бар” деп олар мүлде өтірік айтады. (152)

Алла ұлдардан көрі қыздарды артық көре ме? (153)

Сендерге не болды? Қалай шешім етесіңдер? (154)

Түсінбейсіңдер ме? (155)

Немесе сендердің ашық бір дәлелдерің бар ма? (156)

Шыншыл болсаңдар кітаптарыңды әкеліңдер. (157)

Олар Алла мен періштелер арасында ұрпақтық байланыс ұйғарды. Расында періштелер; олардың Алланың алдына келтірілетінін біледі. (158)

Алла (Т.) олардың сипаттауларынан пәк. (159)

Бірақ Алланың нағыз құлдары өйтіп сипаттамайды. (160)

Сонда сендер де, табынған нәрселерің де (бірлесіп), (161)

Сендер Аллаға қарсы бұзақылық шығара алмайсыңдар. (162)

Бірақ кім тозаққа түсетін болса, ол басқа. (163)

(Періштелер былай дейді): “Бізден орны белгіленбеген ешкім жоқ.” (164)

“Шын мәнінде біздер қатарланып тұрушыларданбыз.” (165)

“Әрине Алланы дәріптеушілерденбіз.” (166)

Олар былай дейтін еді: (167)

“Егер бізде бұрынғыларға түсірілген үгіт болса еді,” (168)

“Әлбетте Алланың ықыласты құлдарынан болар едік.” (169)

Сонда олар, келген Кітапқа дереу қарсы шықты. Жақында (нәтижені) біледі. (170)

Расында елші құлдарымызға сөзіміз бұрын бекіген болатын: (171)

“Сөз жоқ, оларға жәрдем болады.” (172)

“Сөзсіз жеңіске ие болатын біздің әскер.” (173)

(Мұхаммед Ғ.С.) сонда олардан бір мезгілге дейін бет бұра түр. (174)

Оларды көре тұр, олар да жақында көреді. (175)

Олар азабымыздың жедел келуін қалай ма? (176)

Қораларына (азап) түскен кезде, ескерту берілгендердің таңы нендей жаман. (177)

Сонда олардан бір уаққа дейін аулақ бол. (178)

Тағы оларды байқай тұр. Жақында олар көреді. (179)

Қастерлі Раббың олардың сипаттағандарынан пәк. (180)

Елшілерге сәлем! (181)

Барлық мақтау бүкіл әлемнің Раббы, Алла (Т.) ға лайық. (182)