Мәтінде қандай да бір қателіктер байқасаңыздар
хабарласуыңызды өтінеміз: kzkuran.kz

Аса қамқор, ерекше мейірімді Алланың атымен бастаймьн.

Бүкіл әлемге бір ескертуші болуы үшін құлына (жақсы-жаманды айыратын) Құранды түсірген Алла өте жоғары. (1)

Көктер мен жердің патшалығы Онікі. Ол, ешкімді бала қылып алмады да Оның патшалығында ешбір ортағы жоқ. Сондай-ақ әр нәрсені жаратып, оның өлшеуін белгіледі. (2)

(Сонда да) олар Алладан өзге, бір нәрсені жарата алмайтын, өздері жаратылатын, сондай-ақ өздеріне де пайда, зиян келтіру күшіне және өлтіру, тірілту тағы өлгенді қайта тірілту күшіне ие болмағандарды тәңір жасап алды. (3)

Сондай кәпірлер: “Бұл Құран мүлде жасанды. Оны өзі шығарды, оған басқа ел де көмектесті” деп, олар орынсыз жала жапсырды. (4)

Және олар: “Ол Құран бұрынғылардың аңызы. Оны, бұл жаздырып алады да, ертелі-кеш өзіне оқылады” деді. (5)

(Мұхаммед Ғ.С.): “Құранды көктер мен жердің сырын білетін Алла түсірді. Рас Алла өте жарылқаушы, тым мейірімді” де. (6)

Тағы олар: “Бұл қалай Пайғамбар? Тамақ жейді, базарларда жүреді. Неге оған, онымен бірге жүріп, қорқытатын періште түсірмейді?”,-десті. (7)

“Немесе оған (шаңырақтан) бір қазына тасталса не оның бір қоректенетін бақшасы болса еді.” Сөйтіп залымдар: “Сендер мүлде жадыланған кісіге ересіңдер” деді. (8)

(Мұхаммед Ғ.С.) Қара! Сен үшін қалай мысалдар берді. Енді олар жол таба алмайтын түрде адасты. (9)

Сондай молшылық иесі Алла қаласа, бұлардан да жақсы, астарынан өзендер ағатын бақшалар бере алады. Тағы сен үшін; сарайлар жасай алады. (10)

Бірақ олар қияметті жасынға шығарады. Қияметті жасынға шығарғандар үшін; қайнаған тозақты әзірледік. (11)

Тозақ, оларды ұзақ бір жерден көрген сәтте, олар оның қайнап, күркірегенін естиді. (12)

Олар, тозақтың тар бір жеріне қолдары, мойындарына байлаулы тасталғанда, сол жерде жоқ болуды қалайды. (13)

“Бүгін бір-ақ жоқ болуды тілемеңдер! Көптеген жоқ болуды тілеңдер” (делінеді). (14)

(Мұхаммед Ғ.С.): “Осы азап жақсы ма? Немесе тақуалар үшін сыйлық әрі барар орын түрінде уәде етілген мәңгілік жаннат жақсы ма?”,- де. (15)

Олар мәңгі қалатын жаннаттта, не тілесе бар. Бұл, Раббың міндетті түрде орындайтын бір уәде. (16)

Ол; сол күні, оларды және Алладан өзге табынғандарын жинайды. Сонда олардан: “Осы құлдарымды сендер адастырдыңдар ма? Немесе жолдан өздері адасты ма?”,- деп сұрайды. (17)

(Ол табынылғандар): “Сен пәксің. Бізге Сенен өзгені ие қылуымыз лайық емес. Бірақ Сен, оларды да аталарын да қамтамасыз еттің. Тіпті Сені еске алуды ұмытты да жоғалуға лайық бір ел болды” деді. (18)

(Табынғандарың) рас айтқандарыңды жасынға айналдырады. Сонда оны қайтара алмайсыңдар да бір көмек те таба алмайсыңдар. Сендерден кім зұлымдық қылса, ірі азап таттырамыз. (19)

(Мұхаммед Ғ.С.) Сенен бұрын да тамақ жейтін, базарларда жүретін ғана пайғамбарларды жіберген едік. Негізінде біріңді-біріңе сынау қылдық. Сабыр етесіңдер ме? Раббың әр нәрсені көруші. (20)

Сондай бізге кездесуді күтпегендер: “Бізге періштелер неге түсірілмейді? Немесе Раббымызды көрсек” деді. Расында олар өздерін-өздері жоғары санады да тым шектен шығып кетті. (21)

Олар періштелерді көрген күні, күнәкарлар үшін қуанышты күн болмайды. Періштелер: “Жоқ, сендерге қуаныш жоқ” дейді. (22)

Олар нендей бір іс істеген болса, рас оны қолға алып, шашылған тозаңға айналдырамыз. (23)

Ол күні, жаннаттықтардың тұрар жері жақсы, тынығар жерлері өте көркем болады. (24)

Ол күні, аспан бұлттарша жарылып, періштелер жалғасты түрде түсіріледі. (25)

Ол күні, шын патшалық Алланікі. Ол кәпірлер үшін өте ауыр күн болады. (26)

Ол күні әр залым өз қолын шайнап: “Әттеген-ай! Пайғамбармен бірге жол тұтқан болсам еді” дейді. (27)

“Нендей өкініш маған; Әттең! Мен пәленбайды дос тұтпаған болса едім…” (28)

“Шынында ол, Құран келгеннен кейін мені одан адастырды. Негізінде шайтан адам баласы үшін опасыз болады.” (29)

Пайғамбар: “Раббым! Рас менің елім бұл Құранды тастап қойды” деді. (30)

Сол сияқты әр пайғамбар үшін күнәкарларды дұшпан қылдық. Раббың жетекшілік және көмекшілікте саған жетіп, асады. (31)

Тағы кәпірлер: “Оған Құран бір-ақ жолда неге түсірілмеді?”,-деді. Осылайша, көкейіңе қондыру үшін оны анықтап оқыдық. (32)

Олар саған бір мысал келтірсе; әрине саған шындықты және көркем түсінікті әкелеміз. (33)

Тозаққа бетімен жер бастырылып жиналатындар; міне солар, орындары жаман, жолдары қаңғырыс болатындар. (34)

Рас Мұсаға Кітап беріп, Онымен бірге туысы Һарұнды уәзір қылдық. (35)

Сонда оларға: “Екеуің аяттарымызды жасынға шығарған елге барыңдар” дедік. Ақыры ол елді мүлде типыл қылдық. (36)

Нұх (Ғ.С.) тың елін де пайғамбарларды жасынға шығарған кезде суға батырып, оларды адам баласы үшін бір ғибрат қылдық. Сондай-ақ залымдар үшін күйзелтуші азап дайындадық. (37)

Ғад, Сәмүд және Рес елін; бұлардың арасында көптеген нәсілдерді де… (38)

Барлығына да мысалдар берген едік те мүлде жоқ еттік. (39)

Расында (Меккеліктер) сондай пәлекет жаңбырға ұшыраған кентке келген еді. Олар оны көрмеді ме? Олай емес. Олар қайта тірілуді де үміт етпейді. (40)

(Мұхаммед Ғ.С) Олар сені көрсе-ақ болды: “Алланың жіберген Елшісі осы ма?”,- деп тәлкекке алады. (41)

Олар: “Егер оған шыдамасақ, тәңірлерімізден адастыра жаздады” дейді. Олар азапты көрген сәтте, кімнің жолдан адасқанын біледі. (42)

(Мұхаммед Ғ.С.) ойын тәңір жасап алғанды (ойының құлы болғанды) көрдің бе? Сонда сен оларға кепіл боласың ба? (43)

Немесе олардың көбін; тыңдайды я түсінеді деп, ойлайсың ба? Олар мүлде хайуандар тәрізді. Бәлкім олар жолдан тым адасқан. (44)

Раббыңның көлеңкені қалай ұзартқанын көрмедің бе? Егер қаласа, оны тұрақты қылар еді. Сосын күнді көлеңкеге бір дәлел қылдық. (45)

Сосын ұзын көлеңкені өз жағымызға қолай алдық. (46)

Ол сондай Алла, сендерге түнді киім, ұйқыны тынығу етіп, күндізді (кәсіпке) тарқау мезгілі қылды. (47)

Ол сондай Алла; рахметінің (жаңбырдың) алдында қуандырып, самалдарды жіберді. Аспаннан тап-таза жаңбыр жаудырдық: (48)

Ол арқылы өлі жерді жандандырып, біз жаратқан хайуандар менен көптеген адамдарды суару үшін. (49)

Расында үгіт алулары үшін; жаңбырды араларына айналдыра жаудырдық. Сонда да адамдардың көбі, бас тартып, мүлде қарсы келді. (50)

Егер қаласақ; әр кентке бір ескертуші жіберер едік. (51)

(Мұхаммед Ғ.С.) енді кәпірлерге бағынба! Олармен Құран арқылы ұлы күрес жаса! (52)

Ол сондай Алла, екі теңізді қоя берді; мынау тәтті сүйкімді және анау тұзды, ащы. Екі арасына (қосылып, араласпайтын) бөгет жасады. (53)

Ол сондай Алла, судан адам жаратып, оны ұрпақ және жегжат қылды. Раббың күшті. (54)

Олар, Алладан өзге өздеріне пайда, зиян келтіре алмайтын нәрселерге шоқынады. Сондай-ақ кәпірлер Раббына қарсы шыққанға жәрдем етеді. (55)

(Мұхаммед Ғ.С.) негізінде сені қуандырушы, қорқытушы ғана қылып жібердік. (56)

Оларға: “Бұған сендерден ақы емес, Раббыларыңның жолын ұстағысы келген кісіні ғана қалаймын” де. (57)

Сондай еш өлмейтін тірі Аллаға тәуекел ет. Оны дәріптей мақта. Ол құлдарының күнәларынан хабар алуға жетіп асады. (58)

Ол, сондай көктер мен жерді және екі арасындағыларды алты күнде жаратып сосын ғаршыны меңгерді. Ол, тым қамқор, оны білгеннен сұра. (59)

Оларға: “Рахманға сәжде қылыңдар” делінсе: “Рахман деген не? Сен әмір еткен нәрсеге сәжде қыла берейік бе?”,-десті. Бұл, олардың жиренішін қоздырды. (60)

Сондай мол игілік иесі Алла, аспандағы жұлдыздардың орнын жаратып, онда бір жарық (күн) және сәуле беруші айды жаратты. (61)

Ол, сондай үгіт алғысы немесе шүкір еткісі келген кісі үшін түн мен күндізді, бірін-біріне ертіп қойды. (62)

Рахманның құлдары жерде сыпайы түрде жүріп, оларға білместер тіл тигізсе де: “Сәлеметшілік” деп, дұрыс жауап береді. (63)

Олар түнді, Раббыларына сәжде қылу, тіке тұрумен өткізеді. (64)

Олар: “Раббымыз! Тозақ азабын аулақ қыл! Рас оның азабы тұрақты” дейді. (65)

Шынында ол; орынның да, мекеннің де жаманы. (66)

Олар мал сарып қылғанда, ысрап та қылмай, сараңдық та істемей, осы орталықта тұрады. (67)

Олар Алламен бірге басқа тәңірге жалбарынбайды. Алла өлтірілуін арам еткен кісіні орынсыз өлтірмейді де зина қылмайды. Кімде-кім оларды істесе, күнәға жолығады. (68)

Қиямет күні, еселеніп азап болады. Олар онда қор болып, мүлде қалады. (69)

Бірақ кімде-кім тәубе қылса, сондай-ақ кім иман келтіріп, ізгі іс істесе, міне Алла олардың жамандықтарын жақсылықтарға ауыстырады. Алла өте жарылқаушы, ерекше мейірімді. (70)

Кімде-кім тәубе қылып, түзу іс істесе, рас ол, Аллаға лайықты түрде қайтқан болады. (71)

Олар өтірікке айғақ болмайды да, бос (пайдасыз) сөздерге кездессе, маңғазданып өтеді. (72)

Қашан оларға Раббыларының аяттары арқылы үгіт берілсе, оған құлақ салмай, көз жұмып, кете бермейді. (73)

Олар: “Раббымыз! Бізге жұбайларымыздан, ұрпақтарымыздан көзайымдық бер. Сондай-ақ бізді тақуалардың алды қыл!”,- дейді. (74)

Міне бұлар, сабыр еткендіктері себепті жоғарғы сыйлыққа бөленеді. Аман-сәлеммен қарсы алынады. (75)

Олар онда мәңгі қалады. Ол нендей көркем тұрақ, жақсы орын! (76)

(Мұхаммед Ғ.С.) оларға: “Егер құлшылықтарың болмаса, Раббым, сендерді неге бағаласын? Рас сендер жасынға айналдырдыңдар. Сондықтан азапқа душар боласыңдар” де. (77)